Zwaard van Damocles dreigt

EERST ETEN, DAN TANGODANSEN!

In Oosterhout is het gebruikelijk. De dames en heren gaan voorafgaand aan de confrontatie met de werkelijkheid ‘irst ete’. We weten allemaal waar dat toe leidt. Toch heeft Via Latus voor een soortgelijk programma gekozen bij het bezoek aan Bouwschool Breda. Misschien dat een volle maag de verontrustende boodschap van trendwatcher en futurist Richard van Hooijdonk enigszins dempt.

Met de leden van Bouwschool Breda als speciale gast meegerekend, telt de zaal een kleine honderd luisteraars. Die krijgen een beeld van de toekomst voorgeschoteld dat volledig haaks staat op wat we nu zien. Voorbeelden uit andere branches schetsen een helder beeld. Alles wat voorspelbaar is en bij herhaling plaatsvindt, is een vogeltje voor de kat. Daar neemt de robot de plaats van de mens in. Van drie- en vierdimensionale printers die geheel autonoom een huis optrekken, schrikt niemand. Maar ontelbare sensoren in zelfhelende gebouwen, vormen een totaal nieuwe dimensie voor onze branche. De robot is onderweg met in zijn kielzog de drone. En dat is nog maar het begin.

Managing Uncurtainty

‘Dames en heren, wacht geen dag langer.’ Dat is de kern van de boodschap van Van Hooijdonk. De ondernemer die geen opgeschoten tiener toelaat tot de Boardroom, loopt linea recta zijn eigen ondergang tegemoet. Want de skills waarmee onze generatie de bedrijven van vandaag aanstuurt, zijn over pakweg vijf jaar volledig óver de datum’. Het moet goedkoper en vooral véél slimmer, daar zijn andere vaardigheden voor nodig. De grootste uitdaging: managing uncurtainty. Een strategie ontwikkelen om de onzekerheid te bestrijden. In een future-lab! Maar dan zonder enige idee wat dan precies onzeker is. Want werkelijk alle variabelen staan onder invloed van verandering. Verandering als enige constante. En laat dat nu precies hetgeen zijn waar bouwers een broertje dood aan hebben. Wij zijn gewend om alles elke dag hetzelfde te doen.

Eigen ondergang

Het is een vreemde gewaarwording. De spreker oreert tegen een pijnlijk traditionele achtergrond. De jonge mensen die anno 2018 op Bouwschool Breda het vak leren, staan overduidelijk nog elke dag aan de bankschroef anno 1900 te draaien. Het beroemde verhaal over het rotsvaste vertrouwen van Kodak in het filmrolletje, moet het gelijk van de futurist bevestigen. Het zwaard van Damocles hangt boven de branche en wie niet anticipeert komt aan de beurt. Leren tangodansen met de computer, dat staat ons te doen. Dus kom niet met de opmerking dat de markt niet vraagt om al die nieuwe ontwikkelingen. Dat is precies die koers die de Board van Kodak koos richting eigen ondergang.